Een familieopstelling is een therapeutische sessie waarbij een cliënt een vraagstuk inbrengt waar hij of zij helderheid over wil krijgen. Het maken van een familieopstelling is een vorm van psychotherapie die in West-Europa geherintroduceerd werd door de Duitser Bert Hellinger. Hij kwam als West-Europeaan in aanraking met deze werkwijze toen hij werkzaam was als missionaris in Zuid-Afrika.

Ieder mens is onderdeel van een groter geheel en dat is op de eerste plaats zijn familie. De familie en de geschiedenis van de familie zijn van invloed op wie je bent en hoe je functioneert. Problemen zowel privé als op het werk hebben vaak te maken met de plek die u in het gezin innam en hoe vrij u zich voelt om uw eigen weg te gaan.

Er wordt systemisch gewerkt met representanten en voorwerpen. De representanten nemen de plaats in van familieleden. Zij geven de informatie die nodig is om de vraag, het probleem uit te werken. Een familieopstelling werkt het sterkst wanneer absoluut geen karakterbeschrijvingen of dergelijke worden gegeven. In een voorgesprek met de psycholoog wordt de reden of het thema voor de opstelling besproken. Daarbij wordt duidelijk welke familieleden bij de opstelling betrokken moeten worden. De cliënt kiest dan voor die familieleden en voor zichzelf representanten, ook plaatsvervangers genoemd.

Bij onverwerkte gevoelens als gevolg van nare gebeurtenissen zoals het jong overlijden van een ouder of een kind, oorlogservaring, scheiding van ouders. Die onverwerkte gevoelens kunnen later geborenen (kinderen) onbewust en onbedoeld belasten waardoor ze uit balans zijn. Aan de hand van eenvoudige instructies van de begeleider, brengen de representanten beweging in de stagnatie en kan er rust komen tussen de personen die de representanten vertegenwoordigen.

Een familieopstelling geeft u inzicht in patronen die in onze eerste levensjaren zijn ontstaan. Ongewild nemen we sommige patronen over en geven we die patronen door aan de volgende generatie. Met behulp van een familieopstelling kijkt u naar u zelf. Zo krijgt u uw eigen systeem beter in beeld en worden verbanden tussen ouders en kinderen met broers en zussen helder. Zodoende ontstaat er weer ruimte om patronen te doorbreken en een eigen plek in te kunnen nemen.